Hynljippen (Hindeloopen)

11. En hy see: immen hee twa soanen.

12. De jûngste fan jerm see tjian syn fear: Fear, jou my it deal fan ús fermoagen, dot my tókómt. En hy ferdealde it besit ûnder jerm.

13. En naat fúle dêgen letter mekke de jûngste soan alles tó jèald en geeng op reis nei in fier laand, wur't er syn fermoagen fergreemde yn in libben fan oerdaed.

14. Dê't hy der alles tróchbrôt hee, kôm der in swieren hûngersnoad oer dot laand en hy begôn gebrek te liien.

15. En hy geeng der op út en twaing him op oen een fan 'e burgers fan dot laand en dy stierde him it fèald yn óm syn bargen te hoedjen.

16. En hy begearde syn bûk te fullen mei de skylen, jin't de bargen eten, dochs gineen jooch se him.

17. Dê kôm er tó himsem en see: hófulle arbeiders fan ús fear hewwe braa by de roes en yk kóm hir óm fan 'e hûnger.

18. Ik sol opstaen en nei ús fear gaen en him sizze: fear, yk hew sûndige tjian de hymel en fôr jy.

19. Ik bin naat mear wordich jin soan nême te worden; stel my gelyk mei een fan jyn arbeiders.

20. En hy stooch op en geeng wuróm nei syn fear. En dê't er jitte fierôf wied, sooch syn fear him en waard fan ûntferming oendeend. En hy rôn hem temete, fael him óm 'e hals en paike him.

21. En de soan see him: Fear, yk hew sûndige tjian de hymel en fôr jy, yk bin naat mear wordich jyn soan nême te worden.

22. Mar de fear see tjian syn slaiven: Bryng hir gaau de beste klaen en dwaen dy him oen en dwaen him in ryng oen syn haend en skoen oen 'e futten.

23. En helje it mestkael en slachtje it, en leet ús een feastmeel haalde.

24. want myn soan hir wied daa en ys wur libbend worden hy wied ferlórnd en ys fûnden. En jê begônen feast te fieren.

25. Syn èaldste soan wied op it laand en dê't er ticht by hús kôm hearde hy mesyk en dûns.

26. En hy rôp een fan de fynten by him en frege, het der te redden wied.

27. Hy see tjian him: Jyn broer ys kómd en jyn fear het him it mestkael slachtje lot, ómdot hy him gesûnd en wol wuróm het.

28. Mar hy waard kwaa en woed naat nei binnen tó. Dê kôm syn fear nei búten en stooch by him oen.

29. mar hy antworde en see tjian syn fear: sên, sófúle jieren bin yk al yn jyn tênst en noait hew yk jin gebod misbrûkt, mar my hewwe jy noait in geitebókjen jûnd óm mei myn frienden feast te fieren.

30. Mar nó't dy soan fan jy kómd ys, dy't jyn besit opmekke het mei hurkjen, hewwe jy fôr him it mestkeal slachtje lot.

31. Mar hy see tjian him: Jûnge, dû bist altyten by my en het fan my ys, ys fan jy.

32. Wy môsten feastfiere en fleurich wêze, want dyn broer hir wied daa en ys libbend worden, hy wie ferlórnd en ys fûnden.