Tinte

11. En hij zee: Iemand had tweee zeunen.

12. De jongste van die tweee zee tege zun vader: Vader, geef min het dêel van ons vermogen wat min toekomt.

13. 'n Paar dagen later maakte de jongste zeune alles te gelde en ging-ie op ris naar 'n ver land waar-ie z'n geld dur deur joeg in 'n leve van overdaad.

14. Toen die dur alles deur gejogen had kwam dur 'n errege hongersnôod over dat land en begon die gebrek te lijen.

15. In hij trok dur op ut en drong zun eige op an êen van de inweuners van dat land om zin verrûkûs te hoeien.

16. In hij verlangde dur naar zun buk te vullen mitte schillen die de verrûkûs atten maar niemand gaf ze um.

17. Toen zee die bij zun eige: Hoeveul errebeiers van min vader hebbe brôod in overvloed en ik lijd hier honger.

18. Ik zal naar hus gaan en tege mun vader zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen Uwes,

19. Ik bin 't niet meer waard Uwes zeun te zin; stel min gelik mit een van uwes errebeiers.

20 In hij sting op en ging terug naar z'n vader. In toen die nog verof was, zag zun vader um en rocht mit deernis vervuld. Hij liep um tegemoet, viel um om zun nik en zoenden um.

21. En de zeun zee tegen zun vader: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel in tegen Uwes, ik bin niet meer waard Uwes zeun te zin.

22. Maar de vader zee tegen zun slaven: Bring vlug het beste kleeed hier trekkuttum ân en doe un ring ân zun vinger en schoenen an zun voeten.

23. In haal ut gemeste kalf in slachttut en laten we un feestmaal hebben.

24. Want min zeun hier was dôod en is weer levend gewôrru, hij was verloren in is gevonden.

25. Zun oudste zeun was op ut land en toendie duchter bij hus kwam hoorde die muziek in dans.

26. In hij riep eeen van de knechs bij zich in vroeg wat ter te doen was.

27. Die zee tegen um: Uwes broer is terug gekomme en Uwes vader hettut gemeste kalf laten slachten omdat tie um gezond en wel terug het.

28. Maar hij wier bôos en wou nie naar binnen gaan. Toen kwam zun vader naar butte in drong dur op ân dattie naar binnen mos komme.

29. Maar hij antwoordde en zee tegen zun vader; nou binnik al zôveul jaar bij Uwes in dienst in nooit hek ongehoorzaam geweest maar min heb-ie nog nooit un geitebokkie gegeven om mit mun vrienden feeest te vieren.

30. Maar nou die zeun van Uwes is teruggekomme die Uwes bezit het opgemaakt mit slechte vrouwen hebbie voor hum ut gemeste kalf late slachte.

31. Doch hij zei tegenum: Kind jee bin altôos bij min en al het minne is het jouwe.

32. We motte feeest viere in vroluk weze want je broer hier was dôôd en is levend geworre, hij was verlore en is gevonde.